Tel tot tien
Tel tot honderd
Tel de tijd
Die je niet meer hebt
Het is zinloos
Al lang niet meer van horen
zeggen anderen – zeggen
de buren, who cares-I do
Tel je wind
Bereken de storm
Tel de tijd
Die je niet meer raakt
Tel je zegeningen-I do
Als de vader van mijn moeder
en zijn dochter moeilijk doet
dan ik weer: who cares, je m’en fous
– Waarom slikken we oesters in een keer door? Levend!
– Ik ben een clown zonder rood, steek je neus in mijn uitlaatklep
– Van al wie niet durft, van al wie verloren heeft
– Kinderen zitten mooi, in gesteven kleren. Trek ik stuipen, ledematen krullen en kruipen
– Een keer kreeg ik de sleutel van het ziekenhuis en hing er een gordijn tussen mij en een gepelde motorrijder
– Een alziend oog kijkt hoeken in de salon. Nee-nee, geen camera, maar zo een in een piramide, van de God met de handen boven de lakens
– De Krokodil uit het kinderliedje, dat ben ik, ik weet het zeker
Odilon Redon: Le Centaure aux Coquelicots
En al wat ik overhou is niets
om weg te geven
Borsten en een staart
Ik ben gemaakt van de duisternis
Hun lichaam buigt als een boog van licht
Na alle toekomst die hen van elkaar
vervreemdde
popelt de giftige pijl
Het einde was in ons, kwam naderbij
We verlangen omdat we gebarsten zijn
Verspreide nazaten kijken verrukt op
als ze je naam horen
en dat wat niet van jou is
Handen tegen oren vanwege het geraas
De moed om onuitspreekbaar
Leef de mythe
Dat je los bent
Half man, half paard
Heimwee naar het onbegrensde
Tijd is een virus dat nestelt in het onverwerkte
Niets wordt gezegd zonder zuurstof
Ik kan in een mens leven
maar nu kom jij mij verhalen
Wij lopen door het najaar met ons twee
Ik ben tweezelvig, besta half voorheen
© Muriel Van Peteghem 11 februari 2021
Ik zie de Otorongo in de nacht
loerend vanuit zijn boom
bewegingen ontgaan niet
doordringend claimt hij
zijn plek
Dansen dansen!
Ik zie planeten in kubieke kilometers gezogen in hun orbit
beetje bij beetje schrijf ik ook
MIJN verhaal
lagen lagen in ons bewustzijn: onder of boven
Ik ben niet bang meer
Zie JIJ het ook?
kralen zijn verhalen
ik zie je ziel, de kleuren, Judith
ik voel de jaren ’90
hoort de sjamaan die roept
dieren die naar ons lachen
wij zijn de bloem die nog niet bestond
die ik eerder niet waarnam
die tot leven komt.
We are warriors of light
Een zweem van vergane vriendschappen
ik voel mij geroepen
niet alle monden spreken
tranen rollen ook met ogen dicht
in de hoekjes van een glimlach blijven ze hangen,
in een bedding van discoballen
Pacha Mama is overal
de nodige ogen zijn zachte bolletjes
die verleiden met
haar mond wil je inslikken als het tijd is
maar niet voordat jij…
Met haar armen zegt zij:
Share your Smile!
© Spoken word Muriel Van Peteghem 2021; Muziek door: Ruben van Reenen Ruben Kusters
In opdracht van beeldend kunstenaar Marjolein van der Wal a.k.a. Mar-vellous. HappyHappyJoyJoy is een van de 12 godinnen uit een kunstinstallatie over identiteit en zelfbewustwording.
Collage art by Muriel Van Peteghem, January 2020
Head over heels hallucinations V, collage art by © Muriel Van Peteghem, January 2020
Ik droomde woorden.
Om verteld en geschreven te worden.
Maar wat te doen als er geen sneeuw meer valt?
© Muriel Van Peteghem 2020, beeld van Hilda af Klint <3
© Muriel Van Peteghem 2020