Bij het eerste obstakel
heb ik zin
om jou af te sturen
op een bermbom,
maar je zit in je bootje
zonder rijbewijs
ik zeg: het ligt aan mij

en jij ook
ik ben het die conclusies
trekt – mijn warrige haren leiden af,
ik knijp tegen fel licht
het metaal steekt in de rots
en ik blijf naakt zitten
op de strandkeitjes

mijn borsten spelen nog
voor even in jouw handen.
we grappen al dagen
niet meer over goudvissen
die zichzelf steeds herontdekken.
regenwormen
schuwen de zon overal waar ik tuur,

spoort de liefde. jouw ogen
staren naar de muur
kruis de degens
open je keel