Wanneer het meisje weet dat haar tijd
voor vrijheid gekomen is
luistert zij naar de golven
naar de lokroep van de maan
en het gezang van de walvis
Met zachtheid volgt de stroom haar
en zij volgt haar hartslag
aderen wijzen immer de weg
als zij de pijnen loslaat uit haar DNA
Het leven leeft zich vanzelf en heeft haar uitgekozen
te dansen op de stralen van de zon
Op haar ogen rust de stilte, standvastig zingt het lot
Wenk de zee, opdat zij terugkeert en overvloedt
Ik huil maar niet om haar
