Ik heb geen tijd voor houvast en structuur.
Vanochtend gekatapulteerd
naar een gelegenheid waar het anders is –
mijn geheugen verschuift het nu.

De parallel snijdt het diepst. Vandaag
zijn tranen parels. Ik rijg een ketting die
niemand mooi vindt en
ik voel de stenen op mijn verademing.

Als een wandeling op de maan
– aan wat is valt niet te sleutelen –
gaf Jupiter mij een eigen planeet
waar vrede heerst en ik jou kan voelen.

Je hoeft geen duik te nemen
in diepe zeeën om naar de bodem te zakken.
Voor iemand die licht komt brengen
ben ik wel wat zwaar.

Op de hand, als ik kijk door kokers –
zorgen om de hoogst eigen persoon.
Misschien mijn best doen
aan uithoudingsvermogen voorbij te gaan.

Bewolking vereist dat je boodschappen doet.
Stel dat je de marge in jezelf ontdekt, daar
waar alles één grote aanbieding is
en geen vast oppervlak bestaat.