Opfriscursus

Poeh heeee! Nu het programma van de motorvrouw van het jaar-wedstrijd bekend is, zou ik het liefste tot volgende week onder een steen kruipen.

Aaaaargh!

Spanning en sensatie! Alle dames hebben megaveel ervaring met motorrijden en twee zijn zelfs motorcoureuse! Met meer dan 20.000 km op de teller, vind ik dat ik best wel een ervaren motorrijder ben. Maar toch, met de behendigheidstest van de motorbeurs in het verschiet is het tijd voor een opfriscursus. Wat fijn dat mijn oude rijschool Nelen, aan de Wibautstraat in Amsterdam haar medewerking wil verlenen aan het afstoffen van mijn verroeste motorskills. Ik mag gratis een lesje bijzondere verrichtingen mee doen.

Bijzondere verrichtingen

Datum: zaterdag 13 februari 2010

Weersomstandigheden: Ideaal: slechts kleine vlokjes sneeuw en een temperatuur even boven nul

Verzamelpunt: het kantoortje/de garage aan de James Wattstraat

Rij-instructeur: Richard

Pupil: Stephanie (… en ik dus)

Niveau van de les: T2

“Op sommige plekken is het nog glad. Daar waar de sneeuw ingereden is tot een ijsplak. Daar waar bomen over de weg hellen en op plekken waar de zon komt. Voorzichtigheid is geboden, met name in de bochten.”, instrueert Richard.

We oefenen de stopproef, noodstop en precisiestop. Richard legt uit wat we moeten doen. “Je komt met 50 km/u aanrijden in de derde versnelling. Gas los, gelijdelijk remmen, koppeling in en tak-tak terug naar de 1.”

Ik bak er niks van. Ik geef te veel gas. Ik rem te hard (slippen is leuk en spannend, maar niet de bedoeling). Voor-/achterremverhouding is zoek. Ik ben gespannen, kijk teveel naar het toerental en vergeet mijn evenwicht te bewaren door vooruit te blijven kijken. Aan het einde beland ik veel verder dan de bedoeling is. Ik word er helemaal onzeker van. Ik was toch een ervaren motorrijdster??

Schaamrood

Mijn wangen zijn rood. En niet alleen van de kou. Ik probeerde mijn schaamte een beetje te maskeren met opmerkingen als “het is voor het eerst dat ik zóóó lang niet gereden heb”. (Niet geheel gelogen trouwens: het is echt voor het eerst dat ik mijn motor zes weken niet aangeraakt heb).

Remmen los

Richard legt me met meer geduld uit dan vier jaar geleden hoe ik de oefening correct moet uitvoeren. Ik ben zenuwachtig en kan maar nauwelijks in mij op nemen wat hij zegt.  In mijn nervositeit heb ik over remmen los gooien (in plaats van gas). Richard merkt op dat ik nog steeds een wilde ben (tjonge, hij herinnert het zich nog na vier jaar (!)). Tja, ‘remmen los en gas geven’ is nog steeds mijn levensmotto (afremmen en gas loslaten is voor pussy’s).

Ik voel me ondertussen een waardeloze motorrijdster, overtuigd dat ik mezelf belachelijk ga maken bij de motorbeurs.

Pion om

Verder oefenen we ook nog de uitwijkoefening, de vertragingsoefening (voor mij nieuw) en de halve draai. Aan het einde van de les heb ik nog steeds geen halve draai gemaakt zonder de pionnen plat te rijden of te lanceren. Richard meldt bemoedigend dat hij in zijn motorrijdende vriendenkring de enige is, die de bijzondere verrichtingen correct uitvoert. Oef, het ligt dus niet aan mij.  Eenmaal het rijbewijs op zak, hoef je nooit meer ‘iets bijzonders te verrichten’.

En nu nog even op eigen houtje oefenen voordat ik woensdag in Utrecht op de motorbeurs de behendigheidsproeven ga afleggen.

P.S. Ik wil verkeersschool Nelen en Richard in het bijzonder hartelijk danken voor de rijles!