Van: Muriel Van Peteghem
Aan: Marie
Datum: 23 juli 2014 16:49
Onderwerp: Ronin van de Lage Landen
Konnichiwa Marie,
Ik droomde vannacht dat ik een Japanner was. Op bezoek in dit land. Ik voelde me geen toerist. Kan me ook niet herinneren dat ik fototoestel bij had om kiekjes te schieten. Ik was verwonderd over de omgangsvormen en wat ik begreep van deze vreemde cultuur had ik voornamelijk opgemaakt uit lichaamstaal.
In één van de nauwe straten in het centrum van de stad kwam ik een vriendelijke man van een jaar of 50. Ik babbelde met hem in gebrekkig Engels en met zwaaiende handen en voeten. Hij knikte en boog en ik ook. Ik begreep van hem dat het in Nederland heel gebruikelijk is om mensen dood te schieten. Dat je daar geen bijzondere reden voor nodig hebt. En aan het eind van het gesprek gaf hij me zonder scrupules een revolver met een lange loop. Hij deed voorkomen alsof het normaalste zaak van de wereld was om toeristen in te wijden in de gebruiken van dit land. Ik boog, dankbaar voor zijn toeschietelijkheid en zijn tijd, en onze wegen scheidden.
De revolver lag prettig in de hand. Wat heerlijk dat de moraal hier zo anders is. “Wat zit de mens toch raar in elkaar”, dacht ik nog. En voor ik het wist ging ik op pad met het wapen in mijn hand, nietsvermoedend dat dat ik nu een gevaarlijk gek was. De eerste voorbijganger moest het meteen bezuren. *Paf* Dood. En de volgende. *Paf* Neer. En de volgende, een vrouw. Mis… en raak, maar niet dodelijk. Mikken kon ik nog niet zo goed. Dat maakte ook niet uit. Ik had plezier in het lukraak rondschieten – vreemd genoeg hoefde ik het wapen niet te herladen. En zo heb ik wel 30 mensen neergeschoten, als in een computer-oorlogs-game. Zonder empathie. Sommigen vielen in het water, anderen zakten door hun knieën op het trottoir. Ik ging door, zonder dat het mij kon raken. – Voer voor Dr. Freud.
“Als je droomt dat je op iemand schiet, dan staat dit voor grote boosheid die je jegens iemand voelt.”, laat Google weten. Nou, hoed u, mijn Japanse alter ego is boos op héél veel mensen. Ik was een losgeslagen Ronin in de polder, een Samurai van de Lage Landen zonder meester, die niet zou rusten voordat hij zijn heengegane meester heeft kunnen wreken. En toen werd ik vervreemd wakker.
– Benieuwd door welke woede ik overmeesterd werd.
Aldus, je zus x
P.S. Benieuwd of ik nu op een special interest list van de inlichtendiensten terecht kom. Ze zullen de context toch wel begrijpen